Jouw goede voornemens voor het nieuwe jaar

Meer bewegen, gezonder eten en drinken, eindelijk die eeuwige 5 kilo eraf… Hoeveel is er eigenlijk terecht gekomen van die Nieuwjaarsvoornemens? Eerlijk is eerlijk, als ik langs de plaatselijke sportschool loop, zie ik aan het begin van januari veel meer mensen in de rij staan dan een paar weken erna. Die goede voornemens volhouden zijn een stuk lastiger dan gedacht, als het gewone leven weer verder gaat na de feestdagen – en ja, ik heb er net zo goed moeite mee! Opstarten terwijl je tijdens de feestdagen in een rolletje bent veranderd, is immers makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker in die vage tijd tussen Kerst en Oud en Nieuw, waarin je nog maar half weet welke dag het eigenlijk is, nemen veel mensen rust. Dat is natuurlijk helemaal prima, maar het nieuwe jaar goed opstarten voelt dan wel als een grote uitdaging, zeker als je zo lekker in bed ligt.

Dat het tot nu toe niet zo goed gelukt is om aan je doelen vast te houden, betekent niet dat het je nooit zal gaan lukken. Wie weet is de teleurstelling juist een signaal om het nog een keertje te proberen! Daar wil ik nog aan toevoegen dat doelen stellen an sich een goed idee is, mits je dit op een handige manier aanpakt. Als je steeds een groot doel kiest, kan je hier immers zo erg tegenop kijken dat je uiteindelijk helemaal niets doet. Probeer daarom kleinere subdoelen te bedenken, die makkelijker te behalen zijn. Op het moment dat dit je wel lukt, is dit namelijk een behoorlijk grote ego-boost. Probeer deze doelen ook concreet en makkelijk meetbaar te maken, zodat het voor jezelf helder is wanneer je er aan voldoet. Bovendien helpt een duidelijk en helder verwoord doel je ook wanneer je merkt dat je wel wat hulp kan gebruiken als je de doelen met een vriend(in) bespreekt. In dat geval is het dan ook makkelijker om steun van anderen te vragen, mocht dat nodig zijn.

Wat als je echt somber bent?

Over het algemeen is de gedachte achter Blue Monday dat je je een dagje minder voelt en dan met name vanwege tijdelijke teleurstelling en vermoeidheid. Als je daarentegen merkt dat je je al weken somber of apathisch voelt, geen plezier meer beleeft aan de dingen die je vroeger wel leuk vond om te doen, een ander slaap- en/of eetpatroon aan het ontwikkelen bent en je je hulpeloos en hopeloos voelt, dan is er mogelijk iets anders aan de hand. 

Moeite hebben je te kunnen concentreren, heel erg moe zijn en/of zo somber zijn dat je je begint af te vragen of je het leven nog wel ziet zitten, zijn ook alarmsignalen. Ik kan je niet vanuit een blog diagnosticeren, maar mocht je dit lezen en jezelf in de bovenstaande omschrijving herkennen, dan raad ik je aan om met iemand erover te praten. Dit klinkt immers als depressie, wat veel verder gaat dan één somber baaldagje. Mocht je het heel lastig vinden om hierover met een professional te praten, misschien helpt het dan om te weten dat veel mensen met dit soort klachten worstelen en je niet in je eentje je klachten hoeft te ondergaan.

Mocht je ervoor kiezen om toch hulp te zoeken; goed zo! Ik kan me voorstellen dat het immers erg lastig is. 

Wat als je merkt dat iemand in je omgeving (bijv. een vriend of vriendin) last heeft van somberheid?

Besef je dat je iemand kent die last heeft van bovenstaande klachten? Natuurlijk, een diagnose via blog is niet mogelijk, maar op het moment dat je merkt dat een vriend(in) last van somberheid heeft, snap ik dat je je zorgen maakt. Wat je kan doen, is diegene motiveren om weer dingen te gaan doen. Hoewel er vanuit de depressie dan wat weerstand kan zijn, kan het alsnog helpen diegene te blijven uitnodigen voor een wandeling, fitness, of een shoptochtje. 

Nee, depressie gaat niet over als mensen maar leuke dingen doen. Maar even uit huis komen, bewegen en dingen doen voor de leuk – kan net een eerste stap zijn. Hoor je vriend(in) aan en laat diegene weten dat je er voor hem/haar bent is daarbij het beste wat je kan doen – zonder elke 5 minuten te vragen of het gaat. Verder is voorzichtig voorstellen of professionele hulp zoeken een idee is, zeker verstandig. Goed, het is volledig aan de ander om dan ook te besluiten of hij/zij professionele hulp wilt, maar je hebt het wel genoemd en toont daarbij aan dat je ook voor diegene er bent in moeilijke tijden.

Individuele coaching

Wil jij stabieler in het leven staan? Denk dan eens aan individuele coaching. Het leven loopt niet altijd zoals je had verwacht. Ook in je relatie gaan dingen niet altijd zoals gehoopt. Je kunt je door problemen op allerlei levensgebieden heel eenzaam en onbegrepen gaan voelen. Wil je daar wat aan doen? Wil je weer stabieler in het leven staan en goed met de obstakels in je leven en relatie leren omgaan? Dan heb je soms wat hulp van buitenaf nodig.