7 dingen die je moet weten als je in een interraciale relatie zit!
augustus 19, 2022
Emotionally Focused Therapy nader uitgelegd
oktober 6, 2022
Lijden, verdragen en accepteren.
Herkenbaar? Herken je dit? Je hebt ergens last van en je wilt er meteen vanaf? Als je ergens last van hebt dan ga je op zoek naar degene of het middel dat ervoor kan zorgen dat je van het probleem af bent. Als je hoofdpijn hebt neem je een paracetamol en ga je naar de dokter. Als jij je somber voelt, niet lekker in jouw vel zit, of als de partnerrelatie niet lekker loopt, wat doe je dan? Ga je op zoek naar hulp of blijf je rondlopen met jouw klachten?
Het antwoord is dat veel mensen eerst zelf aan de slag gaan. Velen denken dat “het” wel overgaat. Het zal wel een fase zijn. Of je verklaart het met: “ik voel me rot, omdat het zo druk is op het werk”. Of er is sprake van schaamte. “Ik moet het toch zelf kunnen”. Ik zeg niet dat het fout is om eerst zelf aan de slag te gaan, maar ik merk in mijn praktijk dat mijn cliënten te lang wachten voordat ze hulp bij mij zoeken. Zeker als het om de partnerrelatie gaat, wachten stellen te lang voordat ze hulp zoeken. Sommige wachten omdat ze denken: “Het waait wel over”, “Als de kinderen groter zijn dan gaat het vast beter”, “Als het project is afgelopen, dan hebben we meer tijd voor elkaar”. Maar niets is minder waar.
De eerste stap
Wanneer zet je nu die stap om in therapie te gaan, dan wel alleen of met z’n tweeën? Helaas kan ik hier geen eenduidig antwoord op geven. Ik denk echter wel dat op het moment dat je er zelf of met elkaar niet meer uitkomt, de stap naar een therapeut gemaakt kan worden. Ik als therapeut zie dingen die jij/jullie niet meer kunnen zien. Ik kan vragen stellen die jij niet aan jezelf of aan elkaar kan stellen en ik kan zorgen voor rust en dat jullie in mijn praktijkruimte niet escaleren zoals hoe jullie thuis escaleren.
Veel van mijn cliënten zitten spanningsvol bij het intakegesprek. Niet alleen omdat ze de eerste stap tot hulp vragen van een professional hebben gezet, maar ook hebben ze (hoge) verwachtingen. Verwachtingen van mij als therapeut en verwachtingen van zichzelf of van elkaar. Ik vind het dan ook belangrijk om tijdens het intakegesprek aan verwachtingsmanagement te doen. En, dan komt het….
Lijden
Als je bij mij in de spreekkamer komt dan wil je af van waar je last van hebt. Als mensen, zeker de hedendaagse mens, heeft de neiging om het lijden te stoppen en hetgeen speelt te willen fixen. Ik zal liegen als ik zeg dat het lijden stopt op het moment dat jij/jullie mijn spreekkamer binnenwandelen. Ik zie soms juist dat het lijden zelfs wat toeneemt, omdat de pijn, die vaak verstopt zit onder boosheid, walging en bijvoorbeeld kritiek, naar boven komt en aandacht vraagt. Als deze fase aanbreekt, wordt er aan mij gevraagd “Hoe lang gaat dit nog gaat duren?”, “Welke opdrachten kunnen we nu doen?” Er is niets mis met opdrachten. Ik geef mijn cliënten vaak opdrachten mee om te onderzoeken en/of te oefenen van nieuw gedrag. Maar opdrachten geven om weg te gaan van het lijden, daar begin ik niet aan.
Verdragen
Ik heb de indruk dat wij als mensen het moeilijk vinden om moeilijke situaties en gebeurtenissen te verdragen. Het er gewoon laten zijn, in alle ellende, imperfectie en moeilijkheid. Ik vraag cliënten regelmatig als zij ervoor kunnen/willen kiezen om de situatie waar zij in zitten te verdragen. Sommige situaties kosten nu eenmaal tijd en kunnen niet 1,2, 3 worden veranderd. Vooral in de partnerrelatietherapie is het leren verdragen een terugkerend thema. Verdragen dat de verandering nu nog niet zichtbaar is, verdragen dat de partnerrelatie op dit moment niet goed is, verdragen dat je een burn-out hebt omdat jij bijvoorbeeld niet jouw grenzen kan aangeven. Door te leren verdragen en niet blijven focussen op het veranderen creëer je ruimte voor het proces dat je bent aangegaan door in therapie te gaan.
Accepteren.
Nadat je jezelf en elkaar hebt toegestaan om te verdragen, kun je situatie accepteren. Ik ben van mening dat in deze fase de groei kan gaan plaatsvinden. Vanuit de plek van acceptatie van jezelf, de ander en de situatie waar jij/jullie zich in bevinden. Het echt omarmen van hoe het werkelijk is, met de mooie en de minder mooie kanten. Ook in deze fase zijn we als mensen geneigd om alleen maar te kijken naar de mooie kanten van onszelf en de ander. Maar juist als we ook de gebrokenheid van onszelf en de ander kunnen omarmen dan kunnen we aan de slag! Wij als mensen zijn namelijk allesbehalve perfect. We hebben allemaal een geschiedenis of zoals men populair zegt “een rugzak”. En deze geschiedenis is onderdeel van ons. Of we het wel/niet hebben geheeld.
Heb je na het lezen van deze blog over mij of over mijn werkwijze, neem dan alsjeblieft contact met mij op via Whattsapp op 0624641277 of via de e-mail info@ibalansz.nl. Denk je na het lezen van deze blog dat ik de persoon ben die jou/jullie verder kan helpen? Plan dan direct een afspraak in.
